Liyakat

Liderlik, hakkaniyettir. Liyakat ve ehliyet, liderin değişmez ölçüsüdür. Hiç bir zaman aslanı kediye boğdurtmaz. Mali müşavir adayı iken, bana yıllar önce uluslararası nakliyeciliği ve lojistik sektörünü sevdiren ilk genel müdürüm duayen insan Nurettin Özeren’dir. Keza patronum Mustafa İzgi telefonda motor sesi dinleyerek arıza tespiti yapacak kadar işine hakimdi.

Rahmetli Ahmet Taner, Güneydoğu Nakliye sektörünün duayeni, işine aşık, eşsiz ve erişilmez bir insandı... Kendisi ile birlikte çalışmaktan daima gurur ve kıvanç duyduğum Mehmet Halis Ateşi'de saygı ile anıyorum...

Uzun yıllardır sektördeyim. Bu süre zarfında 4 adet kitap çalışması, bilirkişilik ve sayısız sektörel makaleler ile verilen onca emek ve mesaiden sonra gelinen noktada üzüntü ve hayal kırıklığını iliklerime kadar hissediyorum!.. 1990'lı yılları düşünüyorum. TOBB TIR tezkiyesi uzun bürokratik işlemlerden sonra belirli ticaret odalarından tahsis ediliyordu. Rahmetli Saffet Ulusoy’un UND Başkanlığı döneminde TIR Karnesini, sonrasında Ulaştırma Bölge Müdürlüğü'nü Gaziantep’e getirmek için verdiğimiz mücadeleyi hatırlıyorum. Her iki mücadelede başarı ile sonuçlandı. Ancak mücadele verenler, zamanla unutuldu. Bilinmez, hatırlanmaz oldu.

Sürücü ve personele kendi imkanlarımızla tertipleyerek TIR Karnesi, CMR, Sürüş Teknikleri eğitimi verdiğimiz yıllarda, bugünleri hayal ederdik. UND Eğitim Merkezleri kurularak sektör çalışanlarına ve sürücülerine eğitim verilse, lojistik yüksekokulları ve fakülteler açılsa diye konuşurduk. O gün hayalini kurduğumuz her şey bugün birer gerçeğe dönüştü. Hiç unutmuyorum; "Bir gün olacak sınırlar kalkacak. Gümrük Birliği olacak, hareket gümrüğünden varış gümrüğüne kadar elektronik ortamda işlem yapılarak bir kağıt ile gidilecek" demiştim. Keza haksız geçiş ücretleri ve Türk araçlarına uygulanan çifte standartları, Avrupa Mahkemelerine dava açma fikrini ilk kaleme aldığımda Avrupa Yüksek Adalet Divanı'na ilk davanın açılmasına daha uzun yıllar vardı!..

Aradan geçen yıllar, sektörümüzde de çok şeyler değiştirdi. Kısıtlı yatırım imkânları ile alınan araçların yerini Avrupa’nın en genç ve donanımlı devasa araç filoları aldı. Alaylı tabir edilen, çekirdekten yetişme personel yapısının yerini de üniversitelerin lojistik, dış ticaret ve ulaştırma bölümlerinden mezun ve bir iki yabancı dil bilen personel yapısı aldı. Kara nakliye kavramı, faaliyetin her aşamasının planlandığı lojistik depolama ve tedarik, hava, kara deniz ve multimodal faaliyetler zincirine dönüştü. Yine bu sektöre uzun yıllar hizmet ve emek vermiş insanlar unutulmaya ve göz ardı edilmeye başlandı. Liyakat ve ehliyet düsturu, yerini farklı kriterlere ve insan kaynakları politikalarına bıraktı.

Benim kendi hayatımda ve bir çok meslektaşımda 27 yılda gördüğüm, hayatımı güçlükle idame ettirmek dışında elle tutulur bir şeye sahip olamadığımdır. Buna rağmen meslekte geçirdiğim bir ömrü, ancak sevda ve aşk ile izah edebiliyorum. Bir işi çok severseniz, o iş dünyanın en iyi işidir ama dünyanın en iyi işini sevmezseniz o dünyanın en iyi işi değildir!. İşimi ilk günkü aşk, heyecan ve inancımı kaybetmeden aynı ciddiyetle yapmanın ve bu sektöre uzun yıllar hizmet vermenin gururunu yaşıyorum. Maalesef bu sektör kadir kıymet bilmeyen dünü ve geçmişi olmayan nankör bir sektör. Allah herkesin hakkına hayırlı olanı nasip etsin... Taşıyamayacağı yük ile imtihan etmesin.

Murat Ertütüncü
E-Mail: muratertutuncu@gmail.com